Беседа изговорена на трпеза во манастирот, на Божик - 1985 година

Оваа тајна се извршува во Црквата, зашто ние кои живееме во Црквата стануваме учесници во Божјата предвечност, во вечниот живот, во вистинскиот живот на Пресвета Троица. Се разбира, сѐ уште сме ограничени во времето, бидејќи сме телесни луѓе и уште не сме одврзани од врските на овој привремен живот. Меѓутоа, по благодат, уште од сегашниот живот имаме учество и претвкус на идниот век, на бесконечното Царство Божјо. Ако тоа се случува на секоја Литургија и на секое црковно богослужбено собирање, тогаш многу повеќе ова чувство го имаме кога празнуваме големи настани поврзани со спасението, како што е божественото Господово раѓање, кое денес го празнуваме.

Вечерва имавме чувство дека Рождеството не е нешто што се случило само во минатото како историски настан, туку на некој начин, надминувајќи го времето, имавме чувство дека и ние сме таму каде што се родил Господ и учествувавме во радоста на несоздадениот благослов. Го гледавме Богомладенецот, ја гледавме Неговата Света мајка, го гледавме праведниот Јосиф, ги гледавме пастирите како се поклонуваат и ги принесуваат даровите, ги гледавме светите ангели како славословат.

Она што го почувствуваме во таа атмосфера, беше чувството дека за време на целиот настан владееше мир. А потоа, слушајќи ја ангелската песна „слава на Бога во висините и на земјата мир, а меѓу луѓето благоволение“, веќе сфаќавме дека тој мир не е идеолошки или психолошки, туку е дар на воплотениот Бог и на благодатта на Пресветиот Дух за човекот.

Колку ли само има потреба човекот од тој длабок мир! И тој длабок мир го почувствувавме во оваа света ноќ во светата пештера и во светите витлеемски јасли. Колку убав е тој Божји мир! Колку голем благослов е за човекот кога тој благодатен Божји мир живее во неговата душа!

За првпат во човештвото, во оваа света ноќ, човекот го чувствува тој Божји мир, што го имал загубено од моменот на непослушноста. Кога изразил непослушност кон Бога, човекот го загубил мирот. Сега повторно го наоѓа. Затоа ангелите се радуваат и Го славословат Бога во висините, бидејќи Самиот Тој, принесувајќи Го Синот за да се вочовечи, им ја дава на луѓето можноста повторно да се помират со Него, зашто претходно се одделени и се непријатели во однос кон Бога. Бог им ја дава можноста повторно да станат Негови деца, Негов народ, Негови блиски и сонаследници на Неговиот Син и наследници на Неговото Царство. Затоа сега човекот може да има вистински мир.

Браќа мои, и ние, денешните христијани, копнееме по тој мир. Современиот човек има потреба од тој мир. Тој мир го примаме во нашата Света Црква. Секогаш кога ќе се исповедаме, секогаш кога ќе се покаеме и ќе заплачеме за некој грев, секогаш кога ќе се помолиме, секогаш кога ќе изразиме смирение, секогаш кога ќе изразиме љубов, секогаш кога ќе простиме, секогаш кога ќе се причестиме, секогаш кога ќе Му принесеме служба на нашиот Бог, секогаш кога со срдечен копнеж ќе ја кажеме молитвата „Господи Исусе Христе, помилуј ме грешниот“, ние чувствуваме нешто од Божјиот мир. И колку што напредуваме во духовниот живот и со животот во Христа, толку е и подлабоко чувството на тој надумен Божји мир, и толку повеќе славословењето на Бога му го пренесува на човекот тој голем дар на мирот.

Браќа мои, да Му заблагодариме, бидејќи зборовите „слава на Бога во висините, и на земјата мир, а меѓу луѓето благоволение“ се реалност за оние кои веруваат во Господ и Го прифаќаат како Миротворец, како Началник на мирот, како Цар на мирот и на животот.

Како што знаете, светот го поставува мирот само на политичко и на социјално ниво, и се прават манифестации и корпорации, и се вложуваат напори за мир во светот. Не дека е тоа лошо, туку тоа не е доволно за да му даде суштински мир на човекот. Човекот има потреба од внатрешен мир, од мир на срцето, мир на душата. А кога го нема тој мир, дури и кога светот не е во воена состојба и кога државите се во меѓусебен мир, сепак човекот не може да се успокои. Без Божјиот мир, кој Господ го дава со Неговото свето Рождество, луѓето се без надеж, живеат во стрес, во празнотија, па потоа се обидуваат со наркотици и со други средства да го најдат мирот во себе и да ја заборават внатрешната трагедија.

Голема болка имаме кога знаеме колкава среќа претставува за човекот тој Христов мир, а истовремено гледаме и констатираме дека денес многу луѓе не знаат дека Христос го дава тој мир и дека затоа нивниот живот е драматичен и празен, со безнадежност, недостаток и со чувство на неуспех.

Затоа денес да Го замолиме Началникот на мирот, вочовечениот наш Бог, да нѐ просветли и да ни помогне на сите со покајание и молитва, со љубов и со подвиг да го примиме дарот што денес ни го дава Божествениот Мир, па и ние да живееме со него, но да бидеме повод и на други луѓе да го запознаат и да стекнат мир во близина на Исус Христос. Бог да им помогне и на сите луѓе што денес се измачуваат затоа што не го познаваат Христовиот мир, за да го познаат и да се успокојат.

На вакви големи денови не можеме да мислиме самољубиво само за себе. Мислиме на сите луѓе што страдаат, на сите што болуваат, на сите што не Го познаваат Христос. Затоа, особено денес, нашата молитва нека биде за целиот свет. Да Го помолиме Господ, Богомладенецот, Кој и покрај сѐ е Цар на небото и на земјата, да ја подигне Неговата благословена рака и да го благослови светот на сите четири страни; да ги благослови сите народи на земјата, сите нации во светот; да ја благослови нашата света Православна Црква, која по целата земја е распната и гонета; да ги благослови православните маченици, кои се по затвори и по концентрациони логори заради љубовта кон Распнатиот Господ, кон Богомладенецот; да ги благослови нашите поробени браќа насекаде каде што се; да ја благослови нашата младина, која заедно со сите нас минува низ големата тешкотија на недостаток од ориентација; да ја благослови Света Гора; да го благослови нашиот манастир; да го благослови секого од нас, браќа мои.

Особено повикувам благослов од Богомладенецот за сите вас, возљубени мои браќа, кои дојдовте од светот за да празнуваме заедно, и ви посакувам Тој да ви ги даде Неговата благодат, Неговото просветлување, Неговиот мир, и да го пренесете тој мир во светот каде што живеете, зашто вие подобро од нас знаете колкава потреба денес современиот човек има од Христовиот мир.

Господ на сите нас да ни го даде Неговиот благослов, и да ни помогне да бидеме достојни за големиот дар, што на сите ни го дава Неговото свето рождество и вочовечување.

Христос се роди !