• Манастир Св. Јован Претеча Слепче

Св. Кипријан Слепченски

Слепченскиот манастир посветен на славниот Претеча во својата десетвековна историја дал многумина истакнати црноризци, кои несебично се вградувале во евангелската и просветната мисија на овој стожер на словенската црковна традиција на славната Охридска архиепископија. Повеќето од нив се истакнале во препишувачката и преведувачката дејност оставајќи зад себе богато книжевно наследство. Така, овој манастир останува запомнет како еден од најавтентичните продолжувачи на делото на славните св. Климент и Наум. Особено, пак, процветал во времето на големата агарјанска наезда, кога паствата на архиепископијата го понеле тешкиот јарем на иноверното османлиско ропство.

Научниот интерес за Слепченската обител до сега главно беше сконцентриран на нејзината книжевна дејност, но овој манастир крие и една друга димензија која секако е и примарна димензија на секој манастир. Станува збор за монашкиот живот во него и светоста, која е главна цел на секој христијанин, а особено на монахот, кој напуштајќи ги житејските грижи се стреми единствено да Му угоди на Бога – неговиот небесен Младоженец. Несомнено многумина со својот подвиг во Слепче Му угодиле на Бога, живеејќи го мачеништвото на совеста и исполнувајќи ги монашките завети.

(повеќе)

ЗА ПОКАЈАНИЕТО - АРХИМАНДРИТ ГЕОРГИЈ КАПСАНИС

Првото слово на Господ, односно кога ја започна проповедта Своја, беше: „кајте се и верувајте во Евангелието“.1 Не рече „се покајавте“, туку рече „кајте се“, нешто коешто значи дека покајанието е за сите нас поставка за цел живот. Затоа светиот Григориј Палама во беседата за навечерието на Водици вели дека: „Покајанието е почеток, средина и крај на уредувањето на христијанскиот начин на живот“.2 И колку повеќе некој ја чувствува грешноста си, толку и се кае подобро и повеќе. И затоа го гледаме овој голем знак – тајна може да каже некој – во животот на светителите коишто иако имаат стигнато многу блиску до Бога, сепак имаат едно вистинско покајание, еден покаен дух кој нѐ изненадува, зашто ние ја гледаме светоста на нивниот живот, но и крајното смирение и големото покајание нивно. Трајно дело на Христијаните е покајанието. И трајно дело на монахот ...

НОВОСТИ

Свети Исаак Сирин - За чувањето на срцето и најистанченото созерцание

     Ако си се осамил во својата келија, а сеуште не си ја стекнал силата на вистинското созерцание, тогаш постојано поучувај се со читање на тропари и катизми, со сеќавање на смртта и надежта во идното. Сето тоа го собира умот во едно и не му дозволува да кружи, додека не дојде вистинското созерцание, зашто силата на духот е поснажна од страстите. Поучи се на надежта во идното, сеќавајќи се на Бога. Труди се добро да ја разбереш смислата на тропарот и чувај се од сѐ надворешно што те поттикнува на страст.

(повеќе)

ОГАН

Небесна роса 

непрестано срце ти освежуваше,

но и оган долеваше

на ревонста која во тебе битисуваше.

 

 

(повеќе)

ЈАС ОСВЕН ХРИСТА НИШТО НЕМАМ - Св. преп.мч. Стефанида Битолско-Скадарска

 По големата Божја милост, за прослава на Бога преку Неговите Светии, излезе од печат нова книга на Сестринството на Слепченскиот Манастир Св. Јован Претела, насловена „ЈАС ОСВЕН ХРИСТА НИШТО НЕМАМ - Света преподобномаченичка Стефанида Битолско-Скадарска“.

 

(повеќе)

Интервју со еромонахот Лука Григоријатски: „Ликот на блаженоупокоениот Старец Георгиј Капсанис“

Би сакале, отче Лука, да ве прашаме за некои аспекти од неговиот лик. Старецот Георгиј беше 40 години игумен на едно велико светогорско општежитие. Може ли да се рече дека таму тој негуваше еден вид на исихастички (тихователен) карактер, или пак тоа не оди во склад со општежителното монаштво?

(повеќе)